یکی از دغدغه‌های بسیاری از مصرف کنندگان در زمان خرید برنج، مقایسه برنج تازه و کهنه است. ممکن است برخی از فروشندگان با هدف سود بیشتر، برنج کهنه را به جای برنج تازه به مصرف کنندگان بفروشند. به همین دلیل خریداران حساسیت زیادی روی برنج کهنه یا تازه دارند. اما بسیاری از خریداران می‌پرسند که فرق برنج کهنه و برنج تازه چیست؟ همچنین برخی از مصرف‌کنندگان می‌خواهند بدانند که برنج کهنه بهتر است یا برنج تازه؟ در ادامه این مقاله از وبلاگ گالش قصد داریم به مقایسه برنج تازه و کهنه بپردازیم و راه‌های تشخیص برنج کهنه و تازه را به شما ارائه دهیم.
برنج تازه و کهنه چیست؟
فصل تابستان، فصل برداشت برنج است. انواع مختلف برنج بسته به زودرس یا دیر رس بودن، در اواسط یا اواخر فصل تابستان برداشت می‌شوند. کهنه یا تازه بودن برنج به عمر آن و مدت زمانی که از برداشت آن گذشته است، باز می‌می گردد. برنجی که تابستان هر سال برداشت می‌شود، تا تابستان سال بعد و برداشت برنج جدید، برنج تازه محسوب می‌شود. در حقیقت برنجی که کمتر از 12 ماه از برداشت آن گذشته باشد، برنج تازه یا برنج نو نامیده می‌شود. بعد از گذشت این زمان و برداشت برنج جدید، برنج‌های باقی مانده از سال قبل برنج کهنه به شمار می‌آیند.
نکته مهم درباره برنج کهنه و برنج نو این است که هر کدام از این برنج‌ها مزایا و معایب خود را دارند و تازه بودن برنج صرفا به معنای بهتر بودن آن نیست؛ بلکه باید بر اساس علاقه و ترجیح خود برنج کهنه یا تازه را خریداری کنید.
به طور کلی نگهداری برنج کهنه سخت‌‌تر از برنج تازه است. برنج کهنه همواره بیشتر از برنج تازه در معرض خطر شپشک و فاسد شدن قرار دارد. بهتر است برنج کهنه را در کیسه‌های کنفی و به دور از نور و رطوبت نگهداری کنید.
مقایسه برنج کهنه و برنج تازه از نظر ظاهر و عطر
رنگ برنج تازه معمولا روشن‌‌تر و شفاف‌‌تر از برنج کهنه است. رنگ برنج کهنه به مرور زمان تیره می‌شود. معمولا دانه‌های برنج در زمان برداشت، بیشترین میزان رطوبت را دارند. هر چه از زمان برداشت برنج می‌گذرد، رطوبت موجود در آن کاهش می‌یابد. به همین سبب دانه‌های برنج کهنه سخت‌‌تر هستند و دانه‌های برنج تازه بافتی نرم‌‌تر و شکننده‌‌تر دارند.
در مورد بسیاری از انواع برنج باید گفت که هر چه برنج کهنه‌‌تر باشد، عطر کمتری نیز خواهد داشت. برنج‌های تازه معمولا بیشترین عطر را دارند. به این دلیل که هر چه عمر برنج بیشتر می‌شود، رطوبت موجود در آن کاهش می‌یابد. اما این بدان معنا نیست که برنج کهنه هیچ عطری ندارد. بلکه بسیاری از برنج‌های کهنه پس از خیس خوردن و پخت دوباره عطر خوب خود را منتشر میکنند.
مقایسه برنج کهنه و برنج تازه از نظر پخت
معمولا پخت برنج کهنه از برنج تازه دشوارتر است و زمان بیشتری می‌برد. برای مثال، برای پخت برنج تازه حدود 1 تا 3 ساعت خیس خوردن کافی است. در حالی که برای پخت برنج کهنه ممکن است لازم باشد این برنج بین 4 تا 7 ساعت خیس بخورد. برنج کهنه معمولا در طی فرآیند پخت شفته نمی شود و شفته شدن در حین پخت، در برنج تازه بیشتر مشاهده می‌شود.
اما نکته مهم درباره میزان ری کردن و قد کشیدن برنج این است که برنج کهنه بیشتر از برنج تازه قد می‌کشد و ری می‌کند. ری کردن به معنی جذب آب و افزایش حجم و قد در زمان پخت برنج است. برنج کهنه کمترین رطوبت را دارد و میتوان آن را به شیوه دلخواه پخت.
جمع بندی
در این مقاله با ویژگی‌ها و تفاوت‌های برنج کهنه و تازه آشنا شدید. به طور کلی نمی‌توان گفت که برنج تازه بهتر است یا برنج کهنه؛ بلکه شما باید با توجه به ویژگی‌های هر کدام از انواع برنج، برنج کهنه یا تازه را خریداری کنید. باید به این مسئله توجه داشته باشید که برنج خیلی کهنه (برنجی که چندسال از برداشت آن گذشته باشد) ممکن است خیلی کیفیت مطلوبی برای پخت نداشته باشد. اگر عطر برنج برای شما مهم است، برنج تازه انتخاب بهتری است. اما درباره کیفیت پخت و میزان قد کشیدن، برنج کهنه به طور معمول از نظر پخت کیفیت بهتری دارد.
